Þessi vika sem er að líða hefur verið viðburðarík og skemmtileg. Lífið er smátt og smátt að komast í rútínu hérna hjá okkur, krakkarnir báðir byrjaðir í skólunum sínum og svo byrjar Addi í næstu viku og ég 5. september.
Fyrsti skóladagurinn hjá Rannveigu var á mánudagsmorgun og hún var mjög spennt að byrja. Eitthvað gekk hægt að sofna kvöldið áður og svo vaknaði hún eldsnemma til að græja sig. Við vorum búnar að fara og hitta kennarana hennar í síðustu viku og leist henni mjög vel á þá. Ein þeirra heitir Solvej (ef ég skrifa þetta rétt) og hún sagði okkur að hún héti í höfuðið á íslenskri vinkonu föður hennar. Hún hefur sjálf komið til Íslands og ferðast nokkuð um. Kennararnir eru frábærir, bekkurinn frábær og Rannveig hæstánægð með þetta allt saman. Vill ekki koma heim úr skólanum - frekar fara í Klubben með bekkjarsystkinum sínum og halda áfram að leika við nýju vinkonur sínar. Samskiptin fara fram á ensku/sænsku, með bendingum og jafnvel á íslensku. Hér þarf bara að mæta í skólann með skólatösku og tómt pennaveski. Engar innkaupaferðir þar sem maður þarf að kaupa eina rauða, eina græna og eina bláa stílabók o.s.frv. Krakkarnir fá allt sem þau þurfa í skólanum og það er bara geymt þar.
Krakkarnir eru allir sænskir en þau af ólíkum uppruna. Sessunautur Rannveigar er t.d. frá Kasakstan og svo er ein stelpa í bekknum sem er með höfuðklút allan daginn í skólanum. Við fögnum að sjálfsögðu fjölbreytileikanum :) Rannveig hefur sumsé komið heim með bros á vör alla vikuna og finnst þetta bara ekkert erfitt. Hún er betri í ensku en hinir krakkarnir en sænskuverkefnin reynast henni að sjálfsögðu krefjandi...svo er fyrsta bekkjarafmælið um helgina og það verður forvitnilegt að sjá hvernig sænsk barnaafmæli fara fram!
Jóhannes byrjaði á leikskólanum sínum á miðvikudaginn og ég var með honum frá 9-15 miðvikudag og fimmtudag. Í morgun var hann svo bara alveg til í að leyfa mér að fara heim eftir hálftíma og ég sæki hann um kl. 15 ef allt verður í lagi. Þetta er lítill einkarekinn leikskóli, með tveimur 15 barna deildum. Jóhannes er á stóru deildinni, þar eru þrjár góðar konur að vinna og fullt af flottum krökkum. Leikskólinn er nýlega tekinn til starfa og starfsfólkið er ennþá að vinna í skipulagi og að stilla strengi. Miðað við Lundarselið góða er voðalega lítið skipulag á þessum leikskóla og eitthvað fer minna fyrir faglegu starfi en við eigum að venjast af þessum fjórum leikskólum sem krakkarnir hafa verið á heima. En þær lofa því að allt eigi eftir að komast í fastar skorður og þetta verði allt frábært - ég er óþolandi síspyrjandi mamman. Þetta var sumsé ekki sá leikskóli sem við settum í fyrsta sæti en ég held að þetta eigi eftir að vera allt í góðu lagi. Þau eru vön að fá krakka sem tala litla sem enga sænsku - mér skilst að á leikskólanum séu sárafá börn af sænskum uppruna, flest eru tvítyngd og annað eða báðir foreldrar erlendir. Jóhannes hafði einmitt á orði fyrsta daginn á leikskólanum að öll börnin væru öðruvísi á litinn en hann - enda er hann eini rauðhærði grallarinn þarna.
Mér fannst mjög athyglisvert í gær að hádegisverðurinn samanstóð af baunasúpu og pönnukökum með sultu. Svo var kornflex og mjólk í kaffinu. Við skulum vona að það hafi verið eitthvað sérstakt. Jóhannes borðar svo allaf morgunverð heima því það er borðað á leikskólanum milli sjö og átta - en hann verður með tíma milli átta og hálf fimm. Skólinn opnar um hálf sjö og lokar um hálf sex. Sem betur fer þurfum við ekki á svo löngum tíma að halda!!! Annars er hann ennþá á biðlista inn á hinn leikskólann svo við ætlum að sjá til hvernig honum og okkur líkar þarna.
Annars fórum við á konunglegan leikvöll síðasta sunnudag - Kongliga Humlegården á Östermalm. Þar var rosa flottur leikvöllur og fullt af börnum og foreldrum að skemmta sér. Við tókum eftir því að þarna var allt önnur stemmning en á leikvöllunum hér í kring - en þarna voru bara ljóshærðir Svíar í fínum fötum og flottum skóm og allir töluðu sænsku.
Jóhannes tók að sér að sitja fyrir með innkaupakerruna okkar. Ég hef verið stoppuð úti á götu og spurð út í þessa kerru. Við förum sumsé í stórmarkaðinn með þessa kerru og kaupum eins og kemst í hana og ekki meir. Fínasta kerra og svolítið annað að trilla henni heim eða bara þunga bréfpoka!
Rannveig á leið í Djurgårdsferjuna á ERIC SAADE tónleika. Hann er greinilega gríðarlega vinsæll hér...sérstaklega meðal barna og unglingsstúlkna.
Ég laumaðist til að taka mynd af þessari ungu dömu, hún var með þetta skilti alla tónleikana...margar stelpurnar voru málaðar í framan með hjörtum og ERIC. Þetta var ótrúlega skemmtileg mannlífsstúdía! Við mæðgurnar fórum sumsé á þessa tónleika í gærkvöldi, mættum í Tívolí rétt fyrir sex og náðum að spara 180 kall með því að kaupa okkur bara inn í tívolí en ekki á tónleikana. Þegar við komum inn um sex (og tveir tímar í tónleika) var strax komið fullt af fólkið sem var búið að taka frá pláss fyrir framan sviðið. Við töldum okkur vera á fínum stað en svo þegar allir stóðu upp og settu börnin sín á háhest sá Rannveig Katrín ekki neitt! Ég hélt á henni mestallan tímann og er með strengi í höndunum í dag eftir það. Hún er ekkert smábarn lengur sko!
Rannveig var með myndavélina á lofti allan tímann og tók fullt af myndum af goðinu sínu. Ótrúlega ánægð með þessa tónleika - söng með öllum lögunum og kunni textana.
Adjö - það væri gaman að fá komment og sjá hverjir skoða þessa síðu :)