Hér er farið að vora, sólin skín og daginn tekið að lengja. Veðrið er milt, svona flesta daga, um og yfir 10 gráður og vetrarúlpan komin inn í skáp. Þessi vetur hvarf einfaldlega jafn snögglega og hann kom!
Ég var mætt tímanlega í skólann í dag og notaði tækifærið og sat úti í sólinni fyrir tímann og naut þess að vera til í góða veðrinu með vorlykt í loftinu. Í hádeginu fór ég í langan göngutúr með bekkjarsystur minni um skólasvæðið og sá það frá öðru sjónarhorni en vanalega. Skólinn er tiltölulega nálægt miðbænum en samt eiginlega úti í sveit. Það eru göngustígar allt í kring, reiðleiðir og skógarrjóður. Ég hef sennilega ekki verið búin að setja inn mynd af skólanum - en á myndinni fyrir (sem ég stal af netinu, surprise!) má sjá aðal stúdentagarðana efst, en til vinstri við þá er deildin mín staðsett. Addi er í tímum í stóra stóra húsinu fyrir miðju, þar er líka bókasafnið, matsölustaðir og kaffihús.
Mín bygging sést á myndinni hér að neðan, efst til hægri í þessum stóra klasa þarna. Flotta stóra húsið er Naturhistoriska Museet. Þegar við Addi fórum í könnunarleiðangur um háskólasvæðið í ágúst, áður en skólinn byrjaði, sáum við þetta hús fyrst og vorum viss um að þetta væri háskólinn (svona stórt og virðulegt hús...en nei aldeilis ólíkt stóra græna ferlíkinu sem aðalbyggingin er)
Við erum búin að fá pössun á laugardaginn, í fyrsta sinn síðan við komum út! Tilefnið er afmælispartý hjá grískri bekkjarsystur minni sem við ætlum að skella okkur í. Svo er ég að fara í íranskt áramótaboð á mánudagskvöldið. Áramótin hjá þeim eru sumsé 2. apríl (að mér skilst) en fögnuðurinn byrjar tveimur vikum fyrr og nær svo hámarki 2. apríl. Ég var svo heppin að vera boðin í þetta áramótaboð - þar verða ég og þrjár íranskar stelpur. Hlakka til :o)
Rannveig er svo búin að landa fyrstu vinnunni sinni, en hún sótti um að verða skólalögga næsta vetur. Það þýðir að hún þarf að vera mætt á ákveðna gangbraut tuttugu mínútum áður en skólinn byrjar á morgnana (7:50) og standa vaktina í gulu vesti. Stoppa bílana og aðstoða önnur börn yfir götuna. Hún var mjög stolt að vera valin í þetta verkefni og hlakkar til :o)
Jóhannes er búinn að vera lasinn alla vikuna, með háan hita. Hann verður stundum svona voðalega lasinn, fær svo háan hita að hann liggur bara eins og slytti og getur tæplega gengið sjálfur. Hann var miklu betri í dag, með 37,7° í kvöld.
Ég fæ reglulega heimsóknir á bloggið mitt frá Ameríku. Er svolítið forvitin hver það sé nú eiginlega?!
Vá fyrsta pössunin síðan í ágúst! Þið eruð svo dugleg. Já og mikið líst mér vel á Rannveigu!
SvaraEyða